Yalnızlığı bir seçimdi, kader değil, mutsuzluğu da... Önce kendini sevmeliydi insan ve bu sevgiye tutunmalıydı. Sevgi ile bakmalıydı bir kuşa, bir taşa, bir ağaca, bir işe, bir insana.
Bir insanın hayatının dönüm noktalarını; onda derin izler bırakan olayları ve bunların insan ruhuna onarılması zor ve hatta imkansız zararları, yaşadığı duyguları, hisleri düşünceleri, geleceğe umutla bakarken yıkılan hayalleri ve belkide direnci kırılan, yitip giden canların yaşamlarını 3-4 sayfada bir ömrün ustaca, duyguların aktarımında
Mehtap Sezer
“İnsanın bir türlü ne yapacağına karar veremiyor olması,yani arafta kalmak bana kalırsa cehennemde olmak gibi.Duygularımın ve zihinimin cehennemi…Durup dinlenmeyen,ara vermeden beynini bir sürüngenin ele geçirmesi gibi sancılı,bir taraftan da sancı gibi değil çünkü vücudunun bir yerinde bir ağrı yok yani ağrı kesici alsan
Kör Pusula , Mehtap Sezer'in kaleminden okuduğum ikinci kitap.
Baba sevgisi görmeden, onun korkusu ile yaşayan, onun şiddeti yüzünden annesini kaybeden , engelli kardeşi ile birlikte bu hayatta yapmış kalıp teyzesinin sımsıcak kucağına sığınan Ahmet ile tanışıyoruz kitapta . Annesi öldürüldükten sonra arkadaşının söyleyeceği şeylerden