İtalyan Fütüristlerin yemeği estetikleş- tirmeleri, Benjamin'in (2005) faşizm söyleminde politikanın estetikleştirilmesi tespitini önceler. Marinetti'nin platformunda estetikleştirilmiş "beyaz" yiyeceklerin tüketilmesi, aradaki sınırı tayin eden besleme ve cinsellik rejimlerinin ihlali şeklinde algılanabilecek bir eylemi veya ırksallaştırılmış beyaz ve siyah bedenler arasında gerçekleşmesine müsaade edilen bir tür teması temsil etmekteydi.