Susa kalmanın sözlenmiş haliydi şiir
Avaz avaz susmadı mı nice şair
Ömrüne sarılıp ağlamak gibi
En asi söz yangınıydı
Dağlar düşerdi denizlere alaz alaz
Taşardı da deniz hasreti andırırdı
Arasında kalırdım gel gitlerin
Başlangıca uzak ölüme yakın
Nüshası yok bu ömrün bilirim
Ben, gözlerinde uzayan ömrü sevdim
Ben zamanı çoğaltan gülüşünü sevdim
Bir seni, bir de yurdumu bildim
Ben yurdumu yüreğinde sevdim
Şiir... Başlı başına bir edebi dünya...Zor zamanlarda sığınılacak bir liman...Hele bir de yüreğinizin en derin yerlerine dokunuyorsa...Kesinlikle inanıyorum ki şiir,dokunduğu her yüreği güzelleştiriyor.
Şiir ayrıca uzun bir yol,hakkını veren için hiç bitmeyen..İşte değerli Mine Gökşen'de bu uzun yolun ona kattıklarını yüreğinin sesiyle şiir severler ile paylaşmak istemiş.Ömrünü şiirlere adayan ustalara saygısını da eksik etmeden.
Güzel şiirleri vardı;insanın yüreğine dokunan,düşünmeye ve anlamaya sevk eden.Şiirlerle donatılmış bu yolda kendisine başarılar diliyorum,yolu açık olsun..
....
Gel demeyeceğim artık sana
Vurdular menevişleri dağ yollarında
Çaldılar toprak kokusunu can özüm
Vuslat uzak diyarlara sürgün
Karanlığa hüküm sürüyor şimdi zaman
Uymuyor gönüllere paslı kelam
Uymuyor ne yalan.ne talan
İflah olmaz bir ateş sarmalında
Cehalet beşiğinde sallanıyor vatan
Bir de hasretin var ya serde
Memleketim yanar,ben yanarım.
(...)