En Eski Miodrag Bulatovic Sözleri ve Alıntıları
En Eski Miodrag Bulatovic sözleri ve alıntılarını, en eski Miodrag Bulatovic kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
POZZO — Nerede kalmıştık?
VLADIMIR — Hiçbir yerde... Nerede olduğumuzu bilmeyiz biz. Bildiğimiz, yalnız, buranın onun geleceği yer olduğu.
Kurtarıcı yerine fırıncı gelirse…
VLADIMIR ve ESTRAGON — Ey efendi... ey insan... Varsan sen, yücesin, ulusun... sen GODOT’sun.
GODOT — İşte geldim. Adım Godot... fırıncıyım. (Vladimir'e bakar) Sen de sirktensin değil mi?
VLADIMIR — (Tüyleri diken diken) Burnuma un kokusu geliyor.
Kimin geldiği hiçbir zaman tam olarak bilinmez, ancak gidenin kim olduğu kesinlikle bellidir.
Sayfa 23 - Bilgi yay.Kitabı okudu
günümüzde her şey yenilebilir. Özellikle hayaller.
Sayfa 27 - Bilgi yay.Kitabı okudu
OĞLAN: ...kendinize gelin sevgili insanlar.
POZZO: ...Önce kendimizi kaybetmeden nasıl kendimize gelelim.
Sayfa 34 - Bilgi yay.Kitabı okudu
Bizi ezdiler geçtiler, sonra da bize özgür ve mutlu olduğumuzu söylediler.
Sayfa 56Kitabı okudu
VLADİMİR — (Bilgiç) Yazmayı unut. Yazmak adamın başını belâya sokar. Hep birinin sinirine dokunursun. Yazmak yüzünden geberip gidenleri bilirim.
ESTRAGON — (Kollarını açar) Aklımı ne yapayım peki? Bu kafa necilik oluyor? Biliyorum sen onu pek takmıyorsun... ben şimdi bu harfler, düşüncelerle dolu kafayı ne yapayım?
VLADİMİR— (Çekingen) Şey... Godot... Onu bekliyoruz da.
POZZO — Ben onu beklemek zorunda değilim. Aslında hemen gitmem gerekir, beklemekle sadece kaybederim. Siz bekleyebilirsiniz ama, benden söylemesi: Onun geleceği filân yok.
VLADİMİR — Yakınlarda olduğunu duyduk.
POZZO — 'Duyduk'... Ben de yakınınızdayım ama aramızda dünyalar var.
Hep sana buyurulanın aksini yapıyorsun, bu da hâlâ bir kişiliğin olduğunu gösterir.
OĞLAN: (...) kendinize gelin sevgili insanlar.
POZZO: (...) Önce kendimizi kaybetmeden nasıl kendimize gelelim.
Gücümüz kalmadı, ama ruhumuz isyan ediyor.
Kimin geldiği hiçbir zaman tam olarak bilinmez, ancak gidenin kim olduğu kesinlikle bellidir.
Gözlerin kapanıyor. Yine anıların saldırısına uğradın galiba. (Vladimir’in çevresinde dolanır) Canı çıkasıca anılar... Cehennem olasıca geçmiş!
Ah bu fısıldayan, kanayan, sünger gibi boyuna emen zavallı yürek..