Bir gün doğuştan gözleri görmeyen Ebu Ma’şer’le aralarında şöyle bir konuşma geçti:
- Ebu Ma’şer! Bana hakkını helâl et.
- Neden?
- Bir gün bir hadîs rivayet ettim. Sana baktım, hadîs çok hoşuna gitmiş olmalı ki durmadan başmı ve elini sallıyordun. Bu halini görünce kendimi tutamayıp güldüm. Onun için...
-Allah iyiliğini verin (bunun için hak mı geçer). Ben den yana bir hak varsa helâl olsun.