Bu sabahta seni uyandım,seni yıkadım yüzümü,seni dolaştım,seni suladım penceremde,seni içtim paket paket,seni aradım yastığıma,bu gece de seni uyuyamadım...
Önce bir şiirdi yokluğun sonra eskidi harici ne varsa.Çoğu nakliye esnasında bir çok düş daha kırıldı bir aşktan öbürüne taşınırken.En güneş görmeyen yere konuldu o yüz yıllık hasret.
Ne tuhaf bir şeydir insanın bekleyebileceği hiç kimsesi olmaması oysa birini beklemek, bekletilmek teknik olarak sevilmeyen bir şeydir ama yine de bekletilmek bekletecek birisinin olmamasından daha iyi olsa gerek.Tuhaf.
Sanki bütün şarkılar bütün kitaplar ona yazılmış
gibiydi.Bırak şarkıyı şiiri suda, ekmekte hatta ve hatta havadaki oksijen oranın yüzde bilmem kaçında bile sevdiği kadın vardı tabiri caizse onu soluyordu.