Murat Kılıç Gönderileri
Murat Kılıç kitaplarını, Murat Kılıç sözleri ve alıntılarını, Murat Kılıç yazarlarını, Murat Kılıç yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Siyasi Anadoluculuk, tek parti döneminde kültür temelli bir gelenekçiliğe ve muhafazakarlığa evrildi ve en orjinal biçimine Remzi Oğuz Arık ve özellikle Nurettin Topçu ile ulaştı. 1930'ların sonlarında ve 1940'ların başında çıkan Hareket ve Millet mecmuaları, tek parti döneminin millet, milliyetçilik ve inkılap anlayışına eleştiriler getirdiler. Özellikle laik, pozitivist milliyetçilik anlayışı karşısında Anadoluculuk bir dip akıntı olmaktan öteye geçemedi.
Nitekim Atsız, Türkçülüğü ''Dünyadaki bütün Türklerin tek bir devlet halinde, tek bir bayrak altında, her sahada bütün milletlerden ileri ve hepsinden üstün olmaları düşüncesi'' olarak tanımlıyordu.
Atsız da Türk milletini aynı ölçütlere göre tanımlıyordu, Türk olmak için evvela kanın Türk olması, ikinci olarak dilin, son olarak ise dileğin Türk olması gerekiyordu. Kanı saf olan bir millet, melez topluluklardan kat kat kuvvetli olabilirdi. Kanı saf olan milleti oluşturan fertlerin dillerinin tek olması ise o milleti daha da güçlendirirdi. Kanları ve dilleri aynı olan fertlerin dilek birliğiyle birbirine bağlı olması halinde ise ortaya ülkücü ve dünyanın en güçlü milletlerinden biri çıkabilirdi. Ancak Atsız'ın üzerinde durduğu nokta, dilin ve dilek birliğinin ırk birliği olmadan asla milletin unsurları olamayacağı, milleti meydana getiremeyeceğiydi.
Cumhuriyet, milliyetçilik ilkesinin rehberliğinde yeni bir hayata başlayacaktı. Bu yüzden geçmişle ve onunla ilgisi bulunan her şeyle ilişiğini kesmeye çalışıyordu. Osmanlı ile bu bağlar koparılırken, bağın sağlandığı en önemli kanala hücum edilmişti. Bu kanal dindi. Nitekim bu noktada resmi sıfatının tekelindeki milliyetçilik, rasyonalist, laik ve materyalist yani sadece ufak bir aydın zümrenin kabul edebileceği bir hüviyete sahip oldu.
Tek parti dönemi milliyetçilik anlayışının iki özelliği bariz şekilde ortaya çıkıyordu. Bunlardan ilki laiklik ilkesinin milliyetçiliğin ayrılmaz bir parçası olarak görülmesi ve ortaya laik, pozitivist bir milliyetçilik anlayışının çıkmasıydı. Hatta öyle ki bu iki ilke birlikte kullanılarak, kendilerine mazinin ve maziye ait unsurların tasfiyesi görevi verilmişti. İkinci özellik ise tek parti dönemindeki milliyetçiliğin Turancılık ve irredantizm gibi kavramlara karşı takındığı mesafeli duruştu.
Kafesoğlu, Türk milleti ve Türk'ü son bin senelik tarihte aramış ve aradığını Yahya Kemal'in ''Süleymaniye'de Bayram Sabahı''nda gördüğü millete, yani ''Dili bir, gönlü bir, imanı bir insan yığını''nda bulmuştur. Bu yaklaşım, daha sonra Türk-İslam Sentezi olarak başta Aydınlar Ocağı olmak üzere birçok çevrede kabul görmüş ve sahiplenilmiştir.
Türk milliyetçiliğinin hakim kodları, Türklük ve İslamlık olarak belirmiştir ve Milliyetçi Hareket Partisi ile ilk kez bu ikilinin siyasal düzlemde temsili gerçekleşmiştir. 1970'lerin ortalarında ise hakim unsurlar dikkate alınarak, Türk İslam Sentezi fikri ortaya atılmıştır.
Bugün gelinen noktada dünya üzerinde tek ve ve net bir milliyetçilik tanımından söz etmek neredeyse imkansızdır. Nitekim Benedict Anderson bu muğlaklık ve çeşitliliği, ''En az iki yüz yıldır yeryüzünde olmasına rağmen bugün gelinen noktada bu denli çetrefilli ve analitik olarak üzerinde bu kadar az mutabık kalınılan ikinci bir siyasi fenomen bulmak güçtür. Çünkü genel olarak kabul gören bir milliyetçilik tanımı bulunmamaktadır,'' ifadeleriyle özetler.
Sayfa 11 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
“Türkler özgürlüklerine düşkündü. Onları esir etmek imkansızdı. Özgürlük isteyen Türkleri hiçbir güç durduramazdı.”
Sayfa 82 - 10 Kıta 10 ÖyküKitabı okudu
KORKMA!
Türk korkmaz amca. Korkakların vatanı olmaz. Bayrağı,ezanı kalmaz.
Sayfa 96 - Karma kitaplarKitabı okudu
