"dallarda yaralı yorgun kuşlar dururdu
hüzünleri sana yakışırdı
tutup sana tamamlardım
oysa git demiştin bir gün
-git gelme
serçeler göç etmezler demiştim ben de
serçeler,
-ki en acemi konuklarıdır yeryüzünün
uçtuklarını bile bilmezler... "
(...)
Duyarız ruhun magmasında o tatlı inlemeyi
körpe bir tomurcuktur çünkü aşk
sevenlerin kalplerine serpilmeyi bekleyen kimse alamaz elimizden kuşattığı kederi
ve bize bağışlanan vedasını yarının,
taşlardan daha sonsuz, daha çıplak otlardan