İlk kez bir kitabı okurken bu kadar zorlandım bir çırpıda okuyup bitiremedim. Acıyı tarif etmek çok zordur yazar hislerini o kadar güzel aktarmış ki kaleminin bu kadar kuvvetli ve sabırlı olmasının tek sebebi şüphesiz kadere imanın tam olmasından. Deprem onun da hayatından en değerlilerini alıp götürmüş ailesine olan sevgisini dile getirirkenki içtenliği ve samimiyeti içimi ısıttı sonrasından onlardan ayrılacak olmasının farkındalığı ve çaresizliğini bilmek dayanılması zor bir an...Bu kitap hayatımın çok farklı yerinde olacak.
Ebedi yurtta birlikte olmanız duasıyla.
Şu Kısacık Konukluk
Okurken boğazımın düğüm düğüm olduğu çok etkilendiğim bir kitap önerisi ile geldim
#şukısacıkkonukluk
Öncelikle 6 Şubat depreminde ailesini kaybeden yazarımıza ve tüm yurttaşlarımıza baş sağlığı diliyorum.
Yazarımız bu süreci anlatmış kitabında.
Okuması çok zor duygusal bir kitap ama yazarımızın kaleminden dökülen o anlamlı derin duygusal cümleleri okuyun mutlaka
Söndü ışıklar; kapandı perde . Yaşanılması muhtemel o devir yitti enkazda.
Ben yaralarımı tıkamıştım dört başı mamur bir elveda ile. Kanım yavaş yavaş terk ediyordu vücudumu ve yaşanılacak aksak bir ömrün mecburuydum.
#tanıtım
Uykularımızı bölen hain bir kış günü..
Şubat.
Haber bültenindeki kadın spikerin sesi hala kulaklarımda. “Haftanın ilk gününe Güneydoğu ve Doğu Anadolu Bölgesi’nden yürek yakan bir deprem haberi…Kahramanmaraş,Hatay,Gaziantep,Osmaniye,Adıyaman, Malatya, Adana,Diyarbakır,Kilis’te Şanlıurfa da büyük yıkımlar,malesef can kayıpları var. Uluslararası yardım…
Hayat sinesine gömdüğücanlarla kucaklaşırken,bizler kahverengi toprakların isli yalnızlıklarındaydık. Derinden çekilen her nefes hep bir tedirginlik , hep bir üşüme,hep bir sancıma. Başkalaşmaya çalışmak boş bir çaba. Bizler bu acının doğurduğu;anasız,babasız çocuklarız.Sahipsiz ve kimsesiz kalışımız,seslerimizdeki cılız bir meydan okuma.
Bilmediğimi bildiğim bu vedalar silsilesine eklenen bir kalp ağrısıdır titrek uykularımı bölen.
Şimdi hüzün, yüzlerde beliren derin bir anlam ifadesi.
"Dilimde, varlığımın yegâne sebebi olana dualarım vardı. Hâlimi arz ettiğim zat beni kimsesiz, garip bırakmazdı. En güzel hâl ile sahiplenir, ziyan eylemezdi."
Şimdiye kadar okuduğun en gerçekçi kitap hangisi diye sorsalar hiç şüphesiz bu kitabı gösterirdim. Acının, çırpınışın, hüznün dibine kadar yaşandığı 6 Şubat'ın en gerçekçi yüzü vardı bu kitapta. Sözlerin tükendiği kelimelerin kifayetsiz kaldığı bir tarihti 6 Şubat Depreminden sonra yaşananlar.
Okurken boğazımdaki yutkunmanın yer yer tıkandığı, ağlamaktan okuyamayıp bir süre yarım bıraktığım bir kitap. O yaşanılanları okudukça insanın içini sızlatıyor o yüzden kitaba devam etmek kolay olmadı hala da etkisindeyim. Sanırım bir süre de çıkamayacağım. İnsanın içini delip geçen cümlelerin kalben de hissetmek daha çok ağır verdi yüreğime.
Dedim ya sözlerin tükendiği kelimelerin kifayetsiz kaldığı bir an anlatılıyor. O yüzden şuan bunları yazarken bile bu yaşanılan acının tarifini edemiyor insan. Bundan anlaşılıyorki acının tarifi yok sadece yaşayarak bilinen bir şey olduğunu yazarımız bizzat kendisi yaşadıklarını anlatarak göstermiş.
Ben o zamanlar ilk duyduğum andan beri bile hala hatırladıkça gerçekten yüreğim sızlıyor yaşananlara. Bizzat yaşayan biri tarafından olanları okuyarak bir kez daha unutulamayacak şeyler olduğunu anlamış olduk.
Burdan yazarımıza tekrardan sabırlar diliyorum. Tüm vefat edenlere Allah'tan rahmet diliyorum.