M-66 kitablarımı oxumaq istəyənlər şəxsidən mənə yazsalar pdf olaraq bölüşə bilərəm.
Oxumuş olanlardan "inceleme" yazmağı xahiş edilir.
Xoş mütaliələr:
Bəzən həyatımızda elə şeylər yaşıyırıq ki, reallıqdan qaçıb utopik dünyamıza sığınmaq istəyirik.
Ümidimizi uzaqlardan gəlib də bizi çətinlikdən qurtara biləcək birinə bağlıyırıq. O biri də bizim real dünyamızdan yox, Utopik dünyamızdakı bir yadplanetli olur.
Bəlkə bu gün bu cəmiyyətdə fikirlərimizin fərqliliyi elə gəldiyimiz yerdən qaynaqlanır?! Bəlkə elə ona görə çətindi özümüzü ifadə etməyimiz?! Bəlkə elə ona görə anlaşılmırıq?!
Dönürsən, ətrafına baxırsan. Mən kiməm?-deyirsən, sonra bir də səni sən edən şeylərə baxırsan. Anlayırsan ki, sən bütünlüklə xəyal dünyandan ibarətsən. Ümidlərin, gözləntilərin, ətrafdan istədiklərin, özündən tələb etdiklərin...
Kitab qısa esselerden ibarətdi və hər hissədə müəyyən suallar,cavablar,hislər və həyatlar haqqında danışılır.
Yaşamdakı məqsədimiz nədi?
Xoşbəxtliyə çatmaq mümkündü mü?
Yaşamaq,yoxsa intihar etmək daha çox cəsarət tələb edir?
Niyə hamımız həyatımızı dəyişdirmək istəyirik amma hər şey olduğu kimi qalır? Ya da niyə hər səhvimizdə başqalarını günahlandırırıq,amma özümüzü həmişə haqlı çıxartmağa çalışırıq?
Sualların hər biri düşündürücüdü. Amma dəqiq bir cavab ala bilməyəcəyimiz suallardı,təəssüf ki.
Və kitabda "O dəlidir" başlıqlı hissə xüsusi diqqətimi çəkdi. Ətrafından fərqli düşününən hər kəsi kənarlaşdırmaq ya da dəli demək adət olub. Amma heç kim onların fikirləri,hərəkətləri barədə düşünmür. Kəsib atmaq daha rahat gəlir. Fərqlilik artıq hamıya qorxunc gəlir...
Nar dənələriMuzafferus · Kitab Klubu · 201619 okunma
"yaxşı ki gəldin.
böyük stəkan götür.
çaydan, qəhvədən bir şey süz,
otur.
kəmərini bağlamağı da unutma.
uçuşa hazırıq kapitan."
Yaşayırıqmı həqiqətən?
Əgər yaşayırıqsa, bu qədər acıya, əzaba necə davam gətirə bilirik?
Unutmuruq, ancaq üzərini bir az tozlandırırıq.
Yeri gələndə o tozları silib, yenidən canlandırırıq o acıları.