İnsanların, kayalara yapışan istiridyeler gibi, başkalarının acılarına yapışmak gibi tuhaf bir saplantıları var. Başına gelen şey onları kendileriyle yüzleştiriyor sanki. Bu trajedi organlarının, derilerini altına uzun süre önce gömülmüş duyguları, fevkalade sahici oldukları için taşıyamayacağı derecede ağırlaşan hisleri yeniden canlandırıyor sanki.