İnsan hayatın farkındadır, ama hayat onun farkında değildir çoğu zaman. Pes etmeyerek, çalışarak, çabalayarak, direnerek, mücadele ederek insan, hayata var olduğunu sık sık hatırlatmak zorundadır. Eğer hatırlatmazsa hayat ve herkes ve her şey o yokmuş gibi davranmaya başlar.
Hatırlamanın zorlaşması, unuttuğumuz anlamına gelmez. Yaşadığımız her şey, hafızamızın bir yerinde kayıtlıdır. Hiçbiri kaybolmaz, silinmez, yok olmaz. Gün yüzüne çıkmak için zamanını bekler.
Geçmişe baktığımda yaşamışım gibi değil de bir film izlemişim gibi geliyor bana. O araba bana çarpmamış, o düğündeki gelin ben değilmişim gibi. Her şey bir kurmaca sanki. Her an biri "Film Bitti" diyecek diye bekliyorum derin bir oh çekmek için. Hepsi sadece bir filmmiş.