Her sayfası ayrı bir teselli...ayrı bir teslimiyet... İnsanı düşündüren, aşkın gerçek manasını sorgulamasını sağlayan bir eser... İstanbul, dua, aşk her biri ne güzel kelimelerle ifade edilmiş...
Yazar kitapta kendi düşüncelerini aktarmaya çalışırken bazı yerlerde sözün tesirini artırmak için veya kafiye uyumu oluşsun diye savunduğu değerler hakkında ipin ucunu kaçırmış.
Allah' tan (c.c.) bahsederken ara ara laubaliliğe kaçmış sanki askerlik arkadaşından bahsedermiş gibi bir hava sezdiriyor.
Arada bir çok güzel yazılar olmakla beraber ekseriyetle kitabın ismiyle içeriği arasında tutarsizlik bulunması ve cümlelerin çoğu da devrik olması da kanaatimce kitabi sıkıcı yapan sebeplerin başında geliyor...
Sanırım hayatım da okuduğum en kötü kitaplardan biriydi. Ne olur kitabı yazmak için yazmayın! Ne yazık ki giden parama ilk kez üzüldüm. Kesinlikle tavsiye etmiyorum!
