Sordum kendi kendime ne yapılabilir çamurdan.
Heykel.
Acılardan?
Aşk.
Yoksulluklardan
bir devrim bile yapılabilir.
Ama hiçbir şey
hiçbir şey yapılamaz ayrılıklardan.
Ölümsüz gençlik ve bahar düşlerimiz nedir? Gerçek değil mi onlar? İstersen şimdi yalnızca bunu düşünelim ve bekleyelim yarını. Yarın her zaman güzeldir.
Daha yakınımıza saplandıkça ölümün bıçağı, ülke karardıkça, kuşatıldıkça yaşam, insanlar iğrenç bir boyun eğişle razı oldukça olup bitenlere, daha pırıl pırıl görüyoruz her şeyi. Artıyor içimizdeki özlem...