Hakkında
Ousmane Sembène; (d. 1 Ocak 1923, Ziguinchor, Casamance, Senegal – ö. 9 Haziran 2007, Dakar, Senegal), 1960’lı yılların ortasından başlayarak tarihsel-siyasal romanları ve filmleriyle uluslararası ün kazanmış Senegalli yazar ve sinema yönetmenidir.
Çocukluk ve gençlik yıllarını Casamance kıyılarında balıkçılık yaparak geçirdi. Marssoum’daki Seramik Okulu’nda öğrenim gördü. Bir süre Dakar’da duvarcı, tesisatçı ve makinist yardımcısı olarak çalıştıktan sonra 1939’da Fransız ordusuna alındı. II. Dünya Savaşı sırasında 1942’de Özgür Fransız Kuvvetleri’ne katıldı ve 1944’te Fransa’ya gitti. Terhis olduktan sonra Fransa’ya yerleşti; Marsilya’da dok işçiliği yaptı ve militan bir sendikacı oldu.
Öusmane Fransızca okuyup yazmayı kendi kendine öğrenmişti. Marsilya’daki deneyimlerine dayanan ilk romanı Le Docker noir’i (Siyah Dok İşçisi) 1956’da yayımladı. Belkemiğindeki rahatsızlık yüzünden çalışmayı bıraktıktan sonra geçimini yazarak sağladı. Sonraki yapıtları arasında Ô pays, mon beau peuple! (1957; Ah Memleketim, Ah Güzel Halkım), Afrikalı işçilerin acımasız sömürgeci yönetime karşı başlattığı 1947-48 demiryolu grevini anlatan Les Bouts de bois de dieu (1960; Tanrı Ormanının Kıyıları) ile Voltaïque (1962), Présence Africaine’dt yayımlanan L’Harmattan (1964) ve en iyi filmlerinden birine konu olan Xala (1973) adlı öykü kitapları yer alır.
Ousmane 1960’larda, yüzde 80’i Fransızca, hatta okuma yazma bilmeyen Afrikalı seyirciye ulaşabilmek için sinemayla ilgilenmeye başladı. Moskova’da Devlet Sinema Enstitüsü’nde (VGIK) öğrenim gördükten sonra ülkesine döndü ve toplumsal konulan ele alan üç kısa filmle bir Afrikalı sinemacıya ait ilk uzun film olan La Noire de…’yü (1966; Siyah Kızın Biri…) çekti. Bir Fransız ailesinin yanında hizmetçilik yapan, okuma yazma bilmeyen Dakarlı bir kızın yaşamını anlattığı film, 1967 Cannes Film Şenliği’nde ödül aldı. Ousmane 1968’de Fransızca değil Volof dilinde film yapmaya karar vererek, Dakar’daki günlük yaşamı ve yozlaşmayı anlattığı Mandabi (Havale) adlı komediyi çekti. Sonraki bütün filmleri de Volof dilindeydi. Afrika dinlerini kapsamlı bir biçimde inceleyen iddialı yapıtı Ceddo (1977; Yabancılar), ülkesi Senegal’de yasaklandı. Thierno Faty Sow’la birlikte yönettiği, Fransız sömürge kuvvetlerinin Senegal’de yaptıkları bir katliamı anlatan Camp de Thiaroye’yla (1988; Thiaroye Kampı) uluslararası alanda yeniden dikkatleri çekti.
Unvan:
Yazar, Yönetmen
Doğum:
Casamance, Senegal, 1 Ocak 1923
Ölüm:
Dakar, Senegal, 7 Haziran 2007
Okurlar
8 okur beğendi.
6 okur okudu.
36 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
"Sevgide karşılık gerekmez."
Sayfa 47 - Okar YayınlarıKitabı okudu
"Yemek çeşitleri hiç değişmezdi burada."
Yorgunluktan tükenmiş, sırtları öne çökmüş, ağır adımlarla yürüyorlardı; eski ve nemli bir ter kokusu saçıyordu gövdeleri.
Aşk♡
Diaw ve Catherine birlikte oldukları süreyi uzatmak için yollarını değiştirmişler, kestirmeden gitmiyorlardı.
Alacağını asla kalabalık önünde istemezdi ve bu inceliği çok beğenilirdi.
İletiler
Yorumlar ve İncelemeler
