Bütün perdeler ağır
Bütün camlar karanlık
Bu evleri arıtamaz yağmur
Dışarıya
Hiç ışık sızdırmıyor
Öylesine korkmuş
Öylesine güvensiz ki aşklarımız
Bütün geceler
Yağsa da yağmur
Arınamıyor
Şimdi ordasın
Nereye dokunduysan orda
Biraz rüzgar biraz kuş
Durmadan çoğalan
Sıcak ağaç kokusu
Bütün gün aramızda
Sustukça görüyorum
Dalgalanıyor yüzün
Uzun ayrılıklarda
Binlerce güneş olacak, binlerce güneş
Yılgının izlerini, yılgıyla sildiğimizde
Yaşamın mora dönük aydınlığından
Evcilleşmemiş uygarlığın bakışı
Kendi ortasından kıvrılınca
Nice yıldır unuttuk dinlemeyi