Günler,geceler geçti.Haftalar, aylar.O meydanda çöktüğü gibi kalmıştı adam.Ne kımıldayabiliyor ne de umut ettiği gibi oradan çekip gidebiliyordu.Kimsenin umurunda değil gibiydi.Yalnızca Büyücü, bir erkek o her gün,bazen gün doğumunda,bazen gün batımında ama her gün muhakkak geliyor ve adamı yokluyordu.Vicdanın tuzla yaktığı dudaklarını,sıcakla kavurduğu bedenini serin sularla nemlendiriyor,tedavi ediyordu.