Palmiro Togliatti Sözleri ve Alıntıları
Palmiro Togliatti sözleri ve alıntılarını, Palmiro Togliatti kitap alıntılarını, Palmiro Togliatti en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İtalya
Mayıs 1923'te Milliyetçi Parti ile Faşist Parti birleşti. Bu birleşmenin çifte bir anlamı vardı: bir yandan, burjuvazinin en gerici gruplarının örgütsel bakımdan Faşist Parti egemenliğini sakınmaksızın kabul ettiği anlamına gelmektedir; öte yandan, bu birleşme Faşist Parti'nin gelişim çizgisini değiştirmiştir. Bu dönemde Faşist Parti içinde köklü bazı değişimlerin meydana geldiğini göreceksiniz. Yunanistan ve Roma için söylenenler bu iki parti için de söylenebilir. Birleşmeden önce Milliyetçi Parti küçük bir partiydi. Bazı yerlerde, Milliyetçiler Faşistletin saldırısına bile uğramışlardı. Böylece şimdilik Milliyetçiler fethedilmişti. Ama daha sonra yenenler onlar oldu.
Faşist diktatörlüğün karakterinin anlaşılması için bu son derece önemli bir olaydır. Bir Milliyetçi olan Rocco'nun faşist diktatörlüğün düzenleyicisi oluşu bir rastlantı değildi; bir başka Milliyetçi olan Bottai'nin faşizmin ileri gelenlerinden biri oluşu da bir rastlantı değildi. Her aşamada, devletin ve partinin temel sorunlarını çözmek için Faşistlerle Milliyetçiler arasında bir savaş cereyan etmiştir. Bu sorunlara çözümün özü daima Milliyetçi Parti'den gelmiştir; bu çözümün özü hep açıkça gerici ve burjuva nitelikte olmuştur.
Sayfa 59 - Bilim ve Sosyalizm YayınlarıKitabı okudu
Faşist Parti'nin karakteri diktatörlüğün şu özelliğine karşılık düşer: her türlü demokrasi biçiminin tasfiyesi.
Sayfa 68 - Bilim ve Sosyalizm YayınlarıKitabı okudu
Faşizmden “bonapartizm” diye söz edildi miydi dikkatli olun. Bu Troçkistlerin temcit pilavı gibi iki de bir öne sürdükleri bir savdır ve Marx ile Engels’in bazı sözlerinden çıkarılmıştır. Ne var ki, Marx ve Engels’in kapitalizmin o gelişme döneminde geçerli olan çözümlemeleri, bugün emperyalizm çağında mekanik olarak uygulanınca yanlış olmaktadır.
maaşlı köpekler
Faşizm, gençlik örgütlerini siyasal ve askeri bakımdan yönlendirmek için hemen hemen 50 bin faşist kullanmaktadır. Yaklaşık yarım milyon genç faşist bulunduğunu düşünecek olursanız, her on gence bir erişkin lider düştüğünü görürsünüz. Bu etkin çekirdek, bu örgütlenmeler, çoğu kez milislerdir, ve genellikle, faşistlere bu iş için özel bir ücret ödenmektedir.
Faşizmin demagojiye, kitlesel demagojik propagandanın (ırkçılık, liberal milliyetçilik, seks, anti-siyonizm, anti- komünizm gibi) çeşitli biçimlerine ihtiyacı vardır. Halkâ karşı kullandığı kaba kuvvet, onları kendinden ya na çekmek ve mümkün olursa ikna ederek, mümkün değilse zorlayarak faşist örgütlere katılmaya yöneltmekle biraradadır.
Ama en olağan terör biçimi “ekonomik” terör diyebileceğimiz baskıdır. Her işçi, eğer faşist bir örgüte üye değilse, hatta anti-faşist duygularını üstü kapalı olarak bile gösterecek olursa, faşist gösterilere katılmazsa, etkin bir anti-faşist olduğundan kuşkulanılırsa, işinden olacağını ve bir daha iş bulamayacağını bilir.
Açıktır ki burjuva demokrasisi ile diktatörlük karşıt kavramlar değildir. Her demokrasi bir diktatörlüktür.
Faşist parti, kapitalizmin çöküş döneminden ve proleter devrim döneminden çıkan koşullara ve özellikle burjuvazinin proletarya ve büyük emekçi yığınlar üzerindeki açık diktatörlüğü koşullarına uygun “yeni tip” bir burjuva partisidir.
Herhangi bir kamu hizmetinde çalışabilmek için faşist partiye üye olmak zorunludur. Yarışmalı kamu hizmeti sınavlarını kazanmak için mutlaka parti üyesi olmak gerekir; eğer parti üyesi değilseniz bugün İtalya’da ne yazman, ne dosya memuru, ne öğretmen ne de üniversite profesörü olabilirsiniz.
Faşizm, işçi sınıfının potansiyel bağlaşıklarına karşı tutumundaki zayıf noktalarından, hepsinden çok da sektelikten güç alır. Devrimcilerin gençleri ya da köylüleri ihmal ettikleri ya da enternasyonlizm ile karıştırdıkları, yani geçmişindeki ilerici atılımlarla övüncünü yadsıdıkları yerde, faşizmin hemen bundan yararlanmaya kalkar.