Ona göre hayat bir nota sayfası, insanlar da notalar gibiydi. Lick ise nota okumayı bilmiyordu, öğrenmeyecekti de. Fate Marable’ın orkestrasına da katılmayacaktı. Ama kafasının içinde kıpır kıpır çalan cazı duyabiliyordu; sürekli tekrarlanan bir tema vardı, en beklenmeyen anda yeniden başa dönüyor ve farklı enstürmanlarla, farklı perdelerden yeniden çalınıyordu.”