Pire Kal Gönderileri
Pire Kal kitaplarını, Pire Kal sözleri ve alıntılarını, Pire Kal yazarlarını, Pire Kal yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gotina pêşiyan e ;zana xwe dizane, yê xwe nizane çi dizane?
Xwendin, ji bo zanîn e, zanîn jî, xwe zanîne. Xwendayê xwe nizane li pey par û pera ne, herkes ji alî xwe ye, ki nan bide ye wan e.
Apê Mûsa digot xwenaskirin pîva qîmet û rûmet û cewherê mirovatîyê ye. Kesê ku xwe nizane, nezan e, bê qîmet e, erzane e.
Ape Musa
... Wekî ku gelê dinyayê tev bi zar û zimanê xwe dixwînin, dinivîsin. Gelê Kurd bi zar û zimanê Tirkan, Ereban, Eceman, dixwînin û dinivîsin. Şerm û rûreşîya mezin ew e ku, li xwe hay nabin û napirsin, çima? Bi zar û zimanê dayika xwe naxwînin û nezan in. Bindestî koletî li wan rûniştiye, nabêjin em çima nezan in, kêm in ketî ne. Min got Apê Mûsa çima? Apê Mûsa got ; lewra xwe nas nakin, ger xwe nas bikin dê xwe ji bindestiyê xelas bikin.
Hişyar e ker
... Hişyar ji eskerîye hatibû îznê. Fesla biharê, meha adarê bû. Bav û bira tev çûbûn zeviya avî... Hişyar li mal razayî bû, delalîye de bû, xatûnê jê re hazirîya xwarinê dikir... Diya wî bi misîn av li destê wî dikir û bi hesret pê re dipeyivî û jê dipirsî :Kurê min ez qurbana te, tu hînê Tirkî bûyî. Law dibêje belê daye, dê bibêje, Hişyarê min ez goriya te bim. Navê nan, av, dew, mast rûn çi ye ; Hişyar yek bi yek dibêje, kêfa diya wî li cî ye. Dibîne ku cehşikek kêrê di ber wan re dibore. De dipirse ;kurê min navê cehşa kerê çi ye? Ji law re pir gotine eşşek oğlu, dizane eşşek ker e, lê cahşike nizane. Dibê, daye heta ku hûr in ne tişt in, bê nav in. Ku gir dibin, mezin dibin, dibin eşşek.
Heta ku bindest hebin, birçî û kuştî hebin
Welatê min çar par e yar, bindestê neyar e
Alem şad û şiyar e, ez çima raketî me?
Ez çima şiyar nabim?
Qoricî
Kurê kerê çiqas fahş e
Qoricîtî çi pê xweş e
Çewt û xwar e, bere paş e
Dê qerwaş e, bav qeraş e
Bavkuj e, xweyî meaş e
Ji bav û kalê xwe ve cahş e
Gul çilmisî, pel weşîya kete xwarê
Gulî hişk bû, bilbil firî çû ji darê
Ne dilber ma, ne dil ma, ne bilbil ma, ne gul ma
Herkes derdê wi heye, di nav dilê wî de ye
Jiyan barek giran e, ji taqetê zêde ye.
Ji mirovan re mirov divê, ku mirovan bike mirov
Ku mirov nebin mirov, dê mirov çi bikin bi mirov.
Heçî Kurd in, ji dozê ne cuda ne
Hinek dilxwaz, hinek ji canfeda ne
Di vê jiyana bi jan de, kesekî bê xem nîn e
Ji derd û êş û kêşan, kesekî bê par nîne e.
Nezan, dengê xwe bilind dike zana gotina xwe.
Heçî xweş û şêrîn e, derd û êş û girîn e.