Devletin,sefalet içinde yaşayan halktan her gün haraç almasını(vergi alma),kendi vatandaşını bir müşteri gibi gören,ona elektriği,suyu satan,çeşitli zamlarla bu talancılığını metazori ilişkisine çeviren devlet,tüm bu uygulamalarına meşruiyet kazandıran ve en ufak bir itaatsizlikte acımasızca cezalandıran hukuka “adalet” adını takmak ironik olmaz mı?
Sayfa 82