Likör, insanı çocukluğuna götürür hep. Çocukluğumdaki eski konsol/büfemizi hatırlıyorum. Köşeli olanlardan. Bir köşesinde rengarenk likörler dururdu. O zamanlar Tekel İdaresi inanılmaz likörler yapardı. Tabi biz küçüğüz diye çoğunun tadından mahrum kalırdık. Eve gelen misafirlere kristal bardaklarda ikram edilirdi. Rengi güzel diye portakal likörünün bitmesini hiç istemezdim çünkü misafirler gittiği zaman gizlice bir yudum alır, yemek masasının sandalyeleri arasında uyuyakalırdım. Büfedeki likörlerin seviyeleri ciddi ölçüde azalınca bizimkiler fark ettiler tabi bu durumu.
Reyhan Yaman da liköre olan sevdasından bu kitabı yazma ihtiyacı duymuş ve çocukluk anılarından yola çıkmış. Biraz da bu geleneğin giderek unutuluşunun da katkısı vardır belki de. İyi ki de yazmış. İçinde, Türkiye’nin likör macerasının nasıl başladığını ve bittiğini, Tekel İdaresi’nin çöküşünü, Osmanlı zamanında Evliya Çelebi’nin ağzından likör notlarını ve dünyadan likör hikayelerini buluyoruz.
Likör seven, evinde hala bu geleneği sürdüren veya sürdürmek isteyen kitapseverler için mutlaka okunması gereken bir kitap bu ortaya çıkan. Keşke bu kitap kütüphane yerine çocukluğumdaki büfede likör şişeleri arasında dursaydı diye defalarca geçirdim içimden okurken.
