“Çünkü insan hayatının her safhasında sevdiği bir şeyi kaybeder, istediği bir şeyden yoksun kalır. Dolayısıyla insan kayıplarına üzülmemeli, nefsinin her durumda memnun olmasını güzel bir alışkanlık haline getirmelidir.”
İntihar bir bakıma topluma ve onun sorumlularına yöneltilen bir suçlamadır, çünkü ölümü seçen kimse, hiçliği ya da öbür dünyanın tehlikelerini onun için cehenneme dönüşmüş olan bir dünyaya tercih ettiğini gösterir.
Mecnunlar arasında en çok intihar edenler ise melankoliklerdir. Her zaman her saat melankoliklerden intihar beklenirse de en ziyade uyuşukluğun az olduğu zamanlarda, hastalığın başlangıcında ve sonuna doğru rastlanır.