Saadettin Yıldız Sözleri ve Alıntıları
Saadettin Yıldız sözleri ve alıntılarını, Saadettin Yıldız kitap alıntılarını, Saadettin Yıldız en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bana çöller gibidir şimdi hayat;
Bu kadar boş, o kadar ma'nâsız...
Gezerim âcâre,
Gezerim me’vasız
Sayfa 103Kitabı okudu
Sûrumda nöbet Bekleyenim, ordum yok!
Uğrumda, gelip, can verecek dostum yok!
Lakin -şükür Allah’a- bu yaştan sonra,
Allah’tan başka, kimseden korkum yok !
Sayfa 186Kitabı okudu
Özleyerek eski sevdalarını,
Bölüşenler olur rüyalarını
Bir zaman koynunda yattıklarıyla.
Fakat gecelerdir, şu uzun uzun
Düşünen garip genç, nasıl uyusun
Yüreğindeki cam kırıklarıyla?
Sayfa 216Kitabı okudu
Bir defa olan, olağandır!
Sayfa 268Kitabı okudu
Kış mevsimi bir geldi mi gitmez, çocuğum
Sonsuz gece başlayınca, bitmez, çocuğum..
Kurşunlu bulutlar yığılır üstümüze.
Günler yüzünün seyrine yetmez, çocuğum.
Sayfa 230Kitabı okudu
Öfkem de şefkatim kadar içten gelir benim;
Ancak, ayakla, elle değil; dille söylerim!
Sayfa 173Kitabı okudu
Ne yapsam, ne etsem günler sayılı...
Çıkarabilseydim -bari- bu yılı!
Gülümsemeye de üşeniyorum.
Ben -zaten- böyleydim, oldum olalı
Günü söylemekte çevremdekiler...
Ne çıkar: ha cuma olmuş, ha salı!
Gözüm yok: arkamda kalan günlerin
Yarısından daha çoğu, yamalı!
Ayıracak mıyım -acaba-orda
Yeşilden mavi, sarıdan alı?
Ben hazır olsam da değişikliğe
Kalanları nasıl hazırlamalı?
Gidebilir miyim helal etmeden
Ağaçlar yemişi, kovanlar balı?
Sayfa 163Kitabı okudu
Yerde renk, semâda ses gömülüdür…
Bütün mesafeler şimdi ölüdür.
Diyenler var ki: bu öksüz geceler
Feryat günlerinin tevekkülüdür.
Sayfa 159Kitabı okudu
Yıllar onun yolunda geçerken kayıp değil!
Madem ki aslı var, Kerem olmak ayıp değil !
Sayfa 134Kitabı okudu
Olan, bir kıvılcımdan oldu
Ve yandım da geldim:
Senin, böyle, yalnızlığından
Utandım da geldim!
Fakat, sanmasın kıskananlar,
Ki kandım da geldim;
İnandım inandım.
İnandım da geldim...
Uyandırdığın uykulardan
Uyandım da geldim!
Sayfa 131Kitabı okudu
İnsan var, öfkesiyle hıncından ölür;
İnsan var, yılların basıncından ölür…
Bir gün, bakamaz kızarmadan çevresine:
İyi gökyüzü, insan var… Utancından ölür !
Sayfa 128Kitabı okudu
Söylemek, istemek ne haddimize:
Büyüdük şurada kendi kendimize.
Sayfa 86Kitabı okudu
Gün oldu, kırdın…
İncinmedim:
İlk oyuncağın
Ben oldum yavrum,
Son oyuncağın
Ben oldum !
Sayfa 76Kitabı okudu
Bakma koynundan uzak durduğumu:
Alış artık ey evim, yokluğuma!
Sayfa 74Kitabı okudu
Bir duvar saatiyim ben,
Çoktan durmuş …
Akrebiyle yelkovanı arasına
Örümcekler yuva kurmuş!
Sayfa 73Kitabı okudu