Hocalı'da kapkara bir şafak söküyordu. Kara belenmiş kan kesiği renginde...Zebanilerin gezdiği sokaklar; is karalı, yanık kokulu, ölüm korkulu harabe evler...Gözlerinin beyazı göğe bakarken donmuş kadınlar, annesinin eteğine tutunmuş çocuklar, yerlerde sürünen kocamışlar, ayaklar altındaki insanlık...