Selçuk Baran Gönderileri
Selçuk Baran kitaplarını, Selçuk Baran sözleri ve alıntılarını, Selçuk Baran yazarlarını, Selçuk Baran yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Ya evime ya da bir kitaplığa sığınmışımdır.Kolayca unutabilmek için...
Sayfa 14Kitabı okudu
Bir kapıyı çalıp sonra açılsın diye önünde beklediğin, uzun uzun beklediğin oldu mu hiç?
Sanmıyorum.
Sayfa 14Kitabı okudu
Bir beklediğim mi vardı yoksa? Herkes gibi yaşamının bir anlamı olduğunu sanıyordum da birden boşluğa mı düşüverdim?
Sayfa 13Kitabı okudu
"Ya on yıl erken geldim dünyaya ya da on yıl geç. Ara yerde bir geçitteyim. Bir el boğazımı sıkıp duruyor. Biri de çıkmış göğsüme oturmuş. Çok kalmadı şurada ama… Erken ya da geç başlanan on yılın bitmesine. Bir şey beklemezse eğer insan, on yıl çabuk geçer."
Sayfa 245Kitabı okudu
"Dünyadan mı sıkılıyordum ne? Dünyayı ben yaratmamıştım, hiçbir şeyi değiştirmek elimde değildi, İşte bundan ötürü sıkılıyordum galiba."
Sayfa 207Kitabı okudu
"Bir zamanlar bütün bunlara önem vermek zorunda olduğunu düşünmüş, çevresiyle ilgilenmeye çalışmış, seslere, insan yüzlerine, yapılara dikkat etmişti. Sonunda insanlarla, nesnelerle ancak yapay bir ilişki, doyurucu, sevindirici hiçbir yanı olmayan bir ilişki kurmayı başarabilmişti."
Sayfa 193Kitabı okudu
"Dayanmak mı? Hayır! Direnmenin
yerini tutmaz ki dayanmak…"
Sayfa 159Kitabı okudu
"Acıya dayanmanın bir erdem olduğunu
neden öğrettiler bize? Acıları unutmanın akıllılık olduğunu kim söyledi? Bilgelik bu mu? Bir ömür buna harcanabilir."
Sayfa 159Kitabı okudu
"ben herkesten daha dayanıklıyım gibime geliyordu. İsa neden kendini çarmıha gerdirtti, anlıyordum. Ama onun Tanrısı vardı. İçerdeki çocuğun da bir Tanrısı olmamalı mıydı? Demin haykıran, şimdi de susan çocuğun… O zaman belki dayanmak kolay olabilirdi. Çünkü acısının haklı bir acı olduğuna inanırsa insan, dayanmak kolaydır. Ve haklılık bir çocuğa bile anlatılabilir."
Sayfa 158Kitabı okudu
"Çünkü bu dünyayı o kurmamıştı ki! Korkmak, karşısına nelerin çıkacağını bir türlü kestiremeyerek, karanlıklar içinde yürüyormuş gibi adımlarını ürkerek atmak hakkıydı."
Sayfa 146Kitabı okudu