"İnsan kaybedince kıymet anlıyordu. Cebinden bir dal sigara çıkartıp yaktı çakmağıyla. Dumanı tüten sigarası değildi de yüreğinin yangın yeriydi sanki. Bundan sonra gönlüne kim girerse girsin, Elif'in yaktığı yangını kimse söndüremezdi. İçtiği kaçıncı sigaraydı saymadı hiç. Çöktü Elif'in kalktığı yatağa, çocuklar gibi ağladı...."