Hayatı senin kitaplarından öğrenirken, bilmezken yaşamın doğurgan rahminde payıma ne düşeceğini, yolun başındayken daha ve deli gibi korkarken, hep bir ölmek arzusu yeşerdi göğsümde. O ağaçlar gibi yemyeşil ama ağır. O masada hayat dolu bir göğün altında neden o kadar çok ölmek istediğimi sana hiçbir zaman anlatamadım.