“Onsuz yaşayamayacağınız birini kaybettiğinizde kalbiniz fena halde kırılır. Kötü haber şu ki bu kaybı asla tamamen aşamazsınız. Bu, aynı zamanda iyi bir haberdir de. Onlar sonsuza kadar, tekrar onaramayacağınız kırık kalbinizde yaşayacaklar. Bu, tıpkı yağmurlu havada sızlayan, asla mükemmel bir şekilde iyileşmeyen kırık bir bacağa sahip olmak gibidir. Ancak, siz topallayarak dans etmeyi öğrenirsiniz…” (Anne Lamott)