Eğer birinci el bir hayatım olsaydı, herkes gıkını çıkarmadan verdiğim görevleri yerine getirecek ve hayat için saygımı harcamayacaktım. Fakat hurdalıktan bir hayatı seçmesem de şu an içerisindeyim. Kullandığım parçalar biraz gıcırtı yapıyor. Bu da bir gerçek... Fakat ben bu hurdalıktakileri, ses çıkardıklarında değil kullanılmaz hale geldiklerinde dışarı atıyorum. Yani, insanoğlunun arkadaş veya dost olarak sınıflandırdığı bu hurdalıktaki parçalar, bana istedikleri gibi hitap edebilirler. Cızırtıları baş ağrıtmadıkça ve işlerini gördükçe her zaman bu hurdalıkta yerleri var. Fakat aksi takdirde...