Jeffreys, kadinlarin "asil insan" olan erkeklerden farkli ve asagi oldugunun gostergesi olan her turlu pratigi feminist bir perspektifle ele aliyor. Kadinlarin secimlerinin surtunmesiz ortamda gelismedigini bu nedenle de ataerkiden bagimsiz yorumlanamayacagini vurguluyor. Kadinlara zararli olan geleneklerden/kulturel uygulamalardan bahsedilirken ikiyuzlulukle Bati'daki orneklere deginilmemesine karsi cikiyor. Kadinlarin tek bir erkegin veya tum erkeklerin olma ikileminden cikabilecegini, cikmalari gerektigini ve ucuncu feminist bir yolun mumkun oldugunu soyluyor. Kisacasi Jeffreys kadinlarin kafeslerini benimseyip suslemelerinden sikilmis, kadinlari kafeslerini kirmaya ve bir seylerin farkinda olmaya davet ediyor. Ben kendi kafesimi kirdim, diger kadinlarin kafesi fark etmesine yardim etmeye calisiyorum. Tum kadinlarin ozgurce ucabildigi, kafessiz gunlere!..
