Hakkında
Unvan:
Yazar
Okurlar
1 okur beğendi.
5 okur okudu.
15 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Tatar, eş aldığında, kadın ondan gebe kalıp doğuruncaya kadar onu eşi saymaz, bunun sonucu kadın eğer kısırsa, isterse onu bırakır.
Sayfa 19Kitabı okudu
Aslanlar gibi insan eti yerler, hem ateşte kızarmış hem de suda haşlanmış. Bunu, gereklilik neden olduğu zaman, zevk nedeni olduğu zaman, halklar arasında duyulduğunda uyandıracağı korku ve dehşet nedeniyle yaparlar.Böylece insanların öldürülmesiyle coşarak sevinirler ve öldürülenlerin sayısının çokluğuyla, onların ruhu olağanüstü şekilde zevk alır.
Esir edip yük edeceğine
Derbent adlı kale kenti ele geçirdiklerinde, halkının karşı koymasına bakmadan, hepsinin başını kestiler, isyan edenleri öldürüp kulaklarını kestikten sonra sirke içine koydukları iki eşek yükü kulağı Han'a gönderdiler.
Sayfa 36Kitabı okudu
Tatarların yok ettiği tüm topraklardaki insanları her zaman açlık izler.
Sayfa 26Kitabı okudu
İletiler
Katılıyorum
“İnsanın birini sevebilmesi için onu kendi kafasında biraz büyütmesi gerekir.”
Simon de Saint Quentin
SANATIN FAYDACILAR CEPHESİNDEN GÖRÜNÜŞÜ...
- "Sanatın bir de kaba faydacılar cephesinden görünüşü var... Bütün reformcuların ve "devrimi, devirmekten ibaret kalmış" devrimcilerin sanata karşı tutumlarında bir düşmanlık ve itimatsızlık sezilir...
Platon (Eflatun) bu davada biraz insaflıydı; o yalnız dilin aldatıcılığı üzerinde durmuş ve cumhuriyetinden yalnız şairleri kovmuştu!.. Bunun dışında güzeli her şeyin üstünde tutardı... 
Jean-Jacques Rousseau'yu hatırlıyorum; o, sanatta, tabiatın insanlar tarafından bozuşunu görür... [...]
Şöyle deniyor: Fransız ihtilâli, aslında tek bir sanatkâr yetiştiremedi ama, Desmouilis gibi büyük bir gazeteci ortay çıkardı... Çağının tek şairi 
Andre Chenier'i giyotine gönderdi... Tek büyük yazarı 
François-René de Chateaubriand ise, kurtuluşu Londra'ya kaçmakta buldu; Hıristiyanlık ve eski düzenin meşruluğu davalarını orada yürüttü... Az zaman sonra, sosyalizmin öncülerinden Simon de Saint Quentin'un peşinden gidenler, "sanatın sosyal bakımdan faydalı olan şeklini" istediler... "İlerleme için sanat" çağın tek düşüncesiydi... 
Victor Hugo da yeter derecede inandırıcı olmamakla beraber, bu düşünceyi yeniden canlandırdı... Bu tutum, Rus nihilistleri tarafından da benimsenmiştir... Bunlardan bir olan Pisarev, estetik değerlerin programik değerler lehine biriktiğini söyler: "Bir Rus Raphael'i olacağıma, bir Rus ayakabı tamircisi olsam daha iyi!" der... Başka bir nihilist şair 
N. A. Nekrasov ise, bir parça peyniri bütün 
Aleksandr Puşkin'e tercih ettiğini söyler..."
Salih Mirzabeyoğlu, 
Şiir Ve Sanat Hikemiyatı, sh 101-102, 1.Levha -Usûl ve Kapsam- XXII. Mülâkat (Sanat ve Gaye), İBDA Yayınları
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok