Sanat tarihi ve müzik tarihi derslerini işlediğim bir dönemde okumamın etkisiyle müthiş bir keyifle okudum. Yer yer birkaç araştırma yaptım. Bence, normal bir romanmış gibi okunması gereken bir eser değil. Yazarın referansları, belirttiği şahıslar, bahsi geçen dönemin coğrafyası, dönemin genel koşulları, dini referanslar… gerektiği yerde minik bir araştırma yaparak fikir sahibi olunursa bu roman başka bir romana dönüşür. Arkasındaki kaynakçanın yazım biçimine bayıldım. Evet, bu romanın arkasında bir kaynakça var. Yazar, yediği kitaplardan bahsediyor ve bir sürü kaynak önerisinde bulunuyor. Kitaba başlarken yazar hakkında fikrim yoktu, kitap için heyecanlıydım. Böyle bir romanı arasam bulamazdım, o beni buldu adeta. Yazar bu kitabı iyi ki yazdı ve iyi ki dilimize çevrildi. Farklı ve güzel bir kitap bence, Türkiye’de bu biçimde bir kitap henüz okumadım. Bunu kitap çok iyi olduğundan falan demiyorum (ki ben sevdim), konusu ve yazım biçimiyle böyle bir romanla karşılaşmadım. Herkesin aynı keyifi alacağını düşünmüyorum ama bahsi geçen konularda ilgisi ve az çok bilgisi olan birinin seveceğini düşünüyorum.
Not: Benim puanlamama çok aldanmayınız çünkü zaman geçtikçe ben de değişiyorum, algılarım değişiyor ve eski değerlendirmeler güncele göre hep eksik hissettiriyor. Normalde pualama da yapmıyorum, gerçekten puanlayabilmem için kırk fırın ekmek yemem gerek. Benim için sevgi derecesi gibi bir şey diyebiliriz, dolayısıyla çok öznel olduğunu belirtmek istiyorum.
Stephane Malandrin kaleminden; " 
Kitap Yiyici "
Kitap ismi ile beni başta etkiledi zaten. Kısa bir kitap olmasına rağmen okurken yüzümü güldürmeyi, bana