Yani sanki onlar radyoymuş, biri gelip seslerini kısmış gibi hissediyordu Fikri. Ya da öyle olmasını umuyordu. Sanki bir gün bir şey gelip her şeyin, kendisinin, babasının sesini açacak, hayat daha yüksek sesli ve daha eğlenceli olacak sanıyordu. Ama bu hiç olmuyordu.