Sylvie Galland Gönderileri
Sylvie Galland kitaplarını, Sylvie Galland sözleri ve alıntılarını, Sylvie Galland yazarlarını, Sylvie Galland yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çekilen birçok acının, gerçek yarayı, bu yarayı taşıyan insanın bilincinden bile sakladığı olur.
Kendimize yeterince sevgi, ilgi ve şefkat gösteremediğimizde, bunu yakınlarımızın yapmasını bekleriz. Eğer bu gereksinimlerimizi bize kendiliklerinden ve istediğimiz şekilde sağlamazlarsa, biz de beklentilerimize yanıt vermeleri için baskı yapmaya başlarız. Duygu sömürüsü yaparak, baştan çıkararak ya da güç kullanarak karşımızdakinin rızayla vermediği şeyleri ondan almaya çalışırız
Sayfa 290Kitabı okudu
En kötü yalnızlık tek başına kalmak değildir, kişinin kendisine kötü bir arkadaş olmasıdır.
Öfke, kaçış ya da şiddet, genellikle yaralanmış taraflarımızı görmemek ve duymamak için karşımızdaki kişiyle aramıza koyduğumuz paravan duygulardır. Bu paravan duygular gerçek duygularımızdan bahsetmemize hatta bunları hissetmemize bile izin vermeyen sahte tutumlara yol açarlar.
Öfke hiddet ve tekrarlanan suçlamalar kalıplarımızın dışına taşmamıza izin verir. “Kendimden geçtim” deriz, çünkü eğer kendimize dönersek yaşayacağımız üzüntü, acı ve mahrumiyetten başka bir şey değildir. Yaralarımızı hissetmemek için öfke üretiriz.
Genellikle mahrumiyet duygumuzun sahip olmayı dilediğimiz ama sahip olamadığımız şeylere kavuşunca yatışacağını düşünürüz: güzel bir ev, daha fazla tatil, ünlü ressamların orijinal tabloları, pahalı halılar, bir bilgisayar…
Çocuklukta yaşanan duygusal mahrumiyet, ardında derin izler bırakır ve yetişkin olduğumuz zaman bizi kendi kendimizi mahrum bırakmaya iter.
Arzumuzu karşı tarafın tatmin etmesini beklemenin ortaya çıkardığı terör duygusu, karşı tarafı arzulamanın hissettirdiği muhteşem duyguya yer bırakmaz.
“Mutluluğum sana bağlı. Öyleyse mutsuzluğumdan da sen sorumlusun” sözü en az ötekinin “Seninle ilgilendiğim için mutlu olmalısın” iddiası kadar korkunçtur.
İster net bir şekilde belirtilsin ister imâ edilsin, her “görev” yalnızca karşımızdakinin beklentisine uymayı arzuladığımız takdirde bir yük gibi sırtımıza biner.
Beni korkutan sen değilsin. Ben asıl kendi korkumu duymak istemiyorum.
Her şeyin söylenebileceği bir ortamın yaratılması, her şeyin söylenmesi gerektiği fikrinin neden olduğu terör duygusundan çok farklıdır. Her şeyi söyleyebileceğimizi bilmek kendimize ve karşımızdakine inanılmaz bir güven duymamızı sağlar.
Sayfa 18Kitabı okudu
“söylememek” bir kısıtlama değil de bir seçim olarak anlaşılmalıdır
Sayfa 20Kitabı okudu
Bazen kelimelerden çok şey bekler, doğru ve gerçek olmalarını isteriz Oysa onlar herkes için farklı gerçekler ifade ederler.