Aydınlarımız "tercüme" engelini hala aşamamıştı. Anlaşılmaz diliyle Hacivat, yönetici-aydın sınıfı temsil ediyordu.
Daima zor durumda kalan Karagöz ise sokaktaki adamın bir karşılığıydı.
Aydın sınıfının çevresiyle olan iletişim bazen bir mizaha, bazen bir drama dönüşmüştür.