Bana "Hanımefendi" yerine "Yoldaş Juanita" dediğinde, şahsen büyük iltifat etmekle kalmıyor, aynı zamanda hayata ve topluma karşı duruşundaki değişimi de vurguluyor, yeni kazandığı özgüveni gösteriyordu.
Beş bin kişiyiz burada
Bu ufacık yerinde kentin.
Beş bin kişiyiz.
Kim bilir kaç kişiyiz daha
Kentlerde ve ülkede?
Burada yapayalnız
On bin el, tohum eken
Sanki bir değil, binlerce, milyonlarca kişiydim ... Istırabım kişisel değildi; zorla birbirimizden aynlmışlığımıza, kimimizin Şili'de kalmasına, kimimizin dünyanın çeşitli köşelerine kaçışmasına rağmen,paylaştığımız ortak ıstıraptı.
Asker, vurma beni,
Vurma beni, ey Asker!
Kim taktı göğsüne madalyalan?
Kaç yaşama mal oldu bunlar?
Titriyor elin biliyorum,
Vurma beni,
Kardeşinim ben.