Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

W. D. Monro

W. D. MonroHint Efsaneleri yazarı
Yazar
0.0/10
0 Kişi
6
Okunma
0
Beğeni
91
Görüntülenme

En Beğenilen W. D. Monro Gönderileri

En Beğenilen W. D. Monro kitaplarını, en beğenilen W. D. Monro sözleri ve alıntılarını, en beğenilen W. D. Monro yazarlarını, en beğenilen W. D. Monro yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Zalimler ile kötülerin aptalca inatları yüzünden yaşanan yıkım ne kadar da korkunçtur!
Maya KitapKitabı okudu
Yüzü gülüyordu ama yüreği acı doluydu.
Sayfa 146 - Maya KitapKitabı okudu
Reklam
İşte sevgi böyle olmalı
" Ormanın bütün tehlikeleri, beni korkutmak için saydığın tüm o çileler, Yanımda sen olduktan sonra korkutmaz gözümü. Senin sevginin rehberliğinde ben acı nedir bilmem, Her bir dert güzeldir, her bir kayıp kazançtır o zaman. "
Sayfa 46 - Maya KitapKitabı okudu
" İnsan kaderine razı olmalıdır çünkü halinden memnun olmak kurtuluşu getirir. Üstlerine hürmet gösteren, kendinden aşağıdakilere iyilikle muamele eden ve akranlarını seven kişinin hiçbir pişmanlık duymasına gerek kalmaz."
Sayfa 116 - Maya KitapKitabı okudu
Pek çok kimse büyük olmak için didinir durur fakat büyüklük bir kişinin konumunda değil karakterinde gizlidir.
Sayfa 110 - Maya KitapKitabı okudu
" Yine de bir kralın ülkesini mutlu bir şekilde yönetmesi, kendi yeteneği kadar halkının da erdemi sayesindedir. "
Maya KitapKitabı okudu
Reklam
Tuhaf ve ürkütücü bir rüya gördü. Rüyasında bir kederli yaşamdan diğerine geçiyordu. Hatta içinde bulunduğu durumdan da kötüsünü yaşayarak korkunç eziyetler çekiyordu. Bir kez daha kendi mevkiinde yani bir kral olarak gördü kendini, fakat bir kumar yüzünden krallığını kaybederek karısı ve çocuğunu korkunç bir sefalete sürüklüyordu.
Sayfa 28 - Maya KitapKitabı okudu
Dürüst kimseler yok olurken, daha nicelerini de yanlarında götürürler.
Sayfa 61 - Maya KitapKitabı okudu
Serdar Ortaç Hindistana Gelmiş
" Seni kumarcı adam, sadık karını o korkunç ormanda üstü başı perişan halde bırakıp nerelere gittin? "
Sayfa 167 - Maya KitapKitabı okudu
Rama ve Sita
Bu soğuk karşılama üzerine Sita ağlamaya başladı. Fakat Rama hiç yumuşamadı, aksine daha da acımasızca konuştu : " Bu işe senin aşkın yüzünden değil kendi şerefimi korumak için kalkıştım. Ravana'nın kolları seni sardı, onun sarayında oturdun. Serbest kalman senin için daha iyidir. Vazifem bana şunu söylemeyi emrediyor : Artık dilediğin yere gitmekte özgürsün! " Bu incitici sözleri işitince şaşkına dönen ve utanan Sita, bir filin ezip parçaladığı sarmaşıklar gibi titreyerek büyük bir kederle kocasına yalvardı. Ona niçin güvensizlik duyduğunu ve Hanuman'la yolladığı mesajda kıskançlığından niçin bahsetmediğini sordu. Ardından Lakshman'a dönerek boğuk bir sesle şöyle dedi : " Sumitra'nın oğlu, benim için cenaze ateşini hazırla! Reddedilmiş ve ayıplanmış olarak yaşamaya dayanamam! "
Sayfa 95 - Maya KitapKitabı okudu
19 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.