Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Warwick Deeping

Warwick DeepingBir Tıbbiyelinin Romanı yazarı
Yazar
6.0/10
2 Kişi
3
Okunma
0
Beğeni
408
Görüntülenme

Hakkında

George Warwick Deeping (28 Mayıs 1877 - 20 Nisan 1950), en ünlü romanı Sorrell ve Son (1925) olan üretken bir İngiliz romancı ve kısa öykü yazarıdır. Southend-on-Sea, Essex'de bir doktor ailede doğdu, Merchant Taylors 'Okulu'nda eğitim gördü. Cambridge, tıp ve bilim okumak için Trinity College'a, ardından tıp eğitimini bitirmek için Middlesex Hastanesi'ne gitti. Birinci Dünya Savaşı sırasında Kraliyet Ordusu Sağlık Gücü'nde görev yaptı. Deeping daha sonra tam zamanlı bir yazar olmak için doktorluk görevini bıraktı. İlk çalışmalarına tarihsel romantizm hakimdir. Daha sonraki romanları Edward döneminin ruhunu canlı tutma girişimleri olarak görülebilir. 1920'lerin ve 1930'ların en çok satan yazarlarından biriydi ve yedi romanından en çok satanlar listesini yaptı. George Orwell, Deeping'in güçlü bir eleştirmeniydi, melodramatik çizimlerini eleştirdi. Deeping ayrıca ABD Akşam Dergileri ve Macerası da dahil olmak üzere birçok ABD dergisinde kurgu yayınladı. Phyllis Maude Merrill ile evlendi ve ölümüne Surrey, Weybridge'deki Brooklands Yolu'ndaki Eastlands'de yaşadı.
Unvan:
Yazar
Doğum:
Southend-on-Sea, Birleşik Krallık, 28 Mayıs 1877
Ölüm:
Weybridge, Birleşik Krallık, 20 Nisan 1950

Okurlar

3 okur okudu.
1 okur okuyacak.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
Yakışıklı kadınmış vesselam :))
Uzun boylu, 'yakışıklı', elli yaşlarında,sarışın, metin simâlı muntazam dişlerini kararlı dudakların kapladığı bir kadındı.
Handsome woman :))
...... yumuşak, kumral saçlarına Ağustos güneşi vuran Mrs. St. George içi, dışı takdire lâyık bir şekilde örtülü, YAKIŞIKLI bir kadın haysiyetiyle oturmakta idi.
Reklam
Kayıtsızlık. Dünyayı kayıtsızlıkla karşıla, o vakit onları yenersin.
Sayfa 80 - Ahmet Halit Kitabevi, 1944
Batmışsa son güneşin, Ölmek değilse nedir son bir işin Son bir işin. Çalmışsa son saatin, Ölmek değilse nedir son gayretin, Son gayretin?
Sayfa 27 - Ahmet Halit Kitabevi, 1944
Kendine mahsus bir hayat süren bir insanı kimse sevmez ve onu gülünç bulur. Fakat bir gün temayüz eder ve muvaffakiyetler elde ederse, kendi hakkında beslenilen fena fikirler nefrete inkilâp eder. Bu nefret çok defa itiraf olunmaz, fakat kin daima mevcuttur.
Sayfa 29 - Ahmet Halit Kitabevi, 1944
Henüz kayıt yok

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
Reklam
Henüz kayıt yok