Yağmur Yavaş

Delidolu, kahkahaya boğucu ve sıcak bir hikaye.

İki kitaplık bu seriyi seviyorum. Devamı da gelecek belli ki.

Birçok insanın Wattpad kitaplarına karşı olduğunu biliyorum. Açıkçası genelleme yapmamakla birlikte ben de bir çoğunu gereksiz buluyorum. Birbirinin aynısı olan kurgular, öznelliğini yitirmiş karakterler, betimlemelerden uzak paragraflar... Evet, olay bu şekilde bakıldığında bir çok eksik yön çarpıyor göze ve bu yüzden de wattpad kitaplarına para vermeye çekiniyor insan.

Oysa, bu seri öyle değil. Benim için değil. Şu vizeler yüzünden tamamen dolu olan kafam, bu kitap sayesinde dağıldı. Kahkahası bol bir kitaptı. Hatta, ilk kitaba oranla daha çok güldüğümü de söyleyebilirim.

Çünkü okurken insan, gençliği buluyor sayfa aralarında. Beş arkadaşın dostluğunu görüyor. Bu dostluğa imreniyor insan. Haylazlıkları, saçmalamalarıyla; onlar hem özgün karakterler hem de gençlerden parçalar taşıyanlar... Aşk, dostluk, okul, sınav dertleri... Hepsi günlük hayatımızın parçaları ve hepsi de bu kitapta var.

Kitabın rahatsız edecek yanı küfürleri... Bu kitapta daha azdılar ama yine de vardılar. Bu da karakterin kişiliğinden kaynaklanan bir durum. Bunu savunmuyorum elbette. Sadece küfürlerin neden olduğunu belirtmeye çalışıyorum.

İlk kitapta yarım kalan şeylerin devamı niteliğindeydi bu kitap. Yeni birçok olay ve karakter de vardı tabiki. Kitabın sonu ise 3. Kitabı sabırsızlıkla beklemeye neden oluyor.

Gençlik kitapları okumayı sevenlere ve gülmek isteyenlere tavsiye edilir. Bu soğuk kış günlerinde bence biraz içiniz ısınsın.

Biraz kafami dağıtmak gülmek için okudugum bir kitapti. Ama ne yazıkki daha cok sinirlendim. Tabi güldüğüm eğlenceli kısımlar vardi ama sonu beni hayal kırıklığına uğrattı. Yaprak Aliyi seçmişken arada barışa kaymasi, Aliye olan aşkını sorgulaması beni bi miktar üzdü, kızdırdı. Kitap bu aşk üçgeninden bir türlü çıkamadı. Kitapta dahil olan birçok karekteri de sevemedim, gereksjz buldum. Gökhani sahiplenici, kıskanç haliyle severdik. Ama bunu değiştirip umursamaz bir Gökhan yaratmışlar... Genel olarak ilk kitabi daha cok sevmiştim. Üçüncüsü de çıkacak, okurmuyum bilemiyorum içeriği hakkında bilgi edinip öyle okurum. Bakalim 3. Kitapta aşk ucgeni bitecek mi yaprak gercekten kimi sevdigine karar verecek mi.

Bugün çoğu kişinin önyargılı yaklaştığı, 4N1K 2’yi okudum. 4N1K ile tanışmam benim watty’den değil. İnstagramda dolaşırken Sonegoist (memoçko) ‘in gönderisini ve gelen yorumları okumuştum. Büşra’yı keşfetmiştim. Büşü’nün paylaşımları, hikayeleri o kadar samimiydi ki... Sınav yılından yeni çıkmıştım. Kafamı dağıtmak için 4N1K’yı okumuştum çeteyi çok benimsemiştim.

Daha sonrasında 4N1K film oldu ve karakter seçimine hayran kalmıştım. En sonunda Büşü’nün yorgun olduğunu belirten hikayelerinden sonra 2. Kitap çıktı. İlk çıktığı zaman aldım ama beklettim. Baktım ki reading slump’a gireceğim yok, okuma kararı aldım.

Öncelikle neden 4n1k’yı okuyorum da diğer watty kitaplarını okumuyorum? Eminim ki Büşü bu hayal gücüyle -ÖFA’yı unutmadan- yine kitap çıkarırdı sadece böyle bir kitleye sahip olamazdı. 4n1k’da kadını küçümseme,hakaret gibi kötü hareketler ve klişeler yok.

Kitap hakkında ise; Büşü bu kitapta hep okurkuşlarından bir şey katmış.Kitabın sonundaki Zeliş Sultan'ın twitleri, geleneksel doğum günü grupları... O sondaki Gökhan'ın Ali ve Yaprak'ı bastıktan sonrasında tebessüm ettirdi.

Oğuz. Oğuz'du işte. Çılgın mese. En sevdiğim karakter. Yeşim'den sonra aşk acısı çekmesi, annesinin hamile olduğunu öğrenmesi ve Yaprak'ın giydirdiği topuklu ayakkabıyı bomba sanması güldürdü. Tek sıkıntı; ben İrem ile yakıştırmıştım onları. Onlara yakışır şekilde de ayrıldılar.

Gökhan. Naz sonradan giren ama benim çok sevemediğim bir karakter oldu. Nedenini bilmiyorum. Merve'yi unutmaya çalışması güzeldi. Çetenin psikolog da anlattığı anılara çok güldüm. Gökhan'da en sevdiğim sahne ise düğünde mikrofonu eline almasıydı...

Sinan. Sinan'ın yaptığı testte ben de bir kenara yazmıştım. Sinan'ın ve benim penguen cevabım bağdaşıyordu. Neyse, Simge'yi çok sevdim ve üzüldüm.

Yaprak. Yaprak'ın bu kitapta kafası çok karışıktı ama eğlenceliydi yine.

Ali. İlk kitapta team Ali'ydim ama bu kitapta biraz daha team Barış oldum.

Barış. Barış umarım ayrılmaz kitaptan. Bu kitapta ona biraz daha üzüldüm. Çok güzel sevmişti.

4n1k’yı seven okur zaten.

Bu kitap için biraz üzgünüm aslında çünkü malesef ikinci kitap sendromu yaşayan seriler arasında benim gözümde. İlk kitabı bayılarak okumuştum. Ancak bu kitap kesinlikle hiç hayal ettiğim gibi değildi. Tabiki güldüğüm beni eğlendiren yerler vardı. Ama kitaba yeni dahil olan karakterlerden hiç hoşlanamadım.
Eskisi gibi bulamadığım karakterlerde vardı. Mesela Tuna herkese gücü yeten, zeki, asla susturulamayan bir karakterken bu kitapta salak bir kızdan köşe bucak kaçan hatta bu uğurda Yaprak karakterinden bile yardım isteyen biri haline gelmiş. Normalde burnu yere düşse almayacak adamı ne hallere düşürmüşler...
Ya da Yaprak Ali'yi seçmişken o kadar ağır saçmalaması beni delirtti...
Ya da Gökhan'ın kıskanç hallerinden eser kalmaması. Umursamaz tavrı falan çok can sıkıcıydı...
Ya da Barış ya vazgeç kızdan ya da bırakma peşini devam et eskisi gibi. Bir yanında kızın bir değil bir bakıyorsunuz aşık bir bakıyorsunuz arkadaş bir bakıyorsunuz umursamaz...
Sonu tam olarak bitmemiş gibiydi. Bir kitap daha yazılacak mı bilmiyorum ama yazılırsa okumam sanırım çünkü bu kitap tüm beklentilerimi çöp etti...

Sevdiğim bir yazar olan Büşra Yılmaz'in sevdiğim bir kitabı.

4n1k birinci kitabında olduğu gibi heyecan, kahkaha dorukta olduğu ve her sayfasında güleceğiniz. Bazen gülmekten okuyamayacağız bir kitapla devam etmiş.


4n1k serisinin geçiş kitabı olduğunu düşünüyorum . Yeni ve farklı karakterler katılıyor hikayeye. Bazılarıni çok seviyor, bazılarına gıcık oluyorsunuz.

Dili akıcı ilk kitaba göre daha az küfür var . Küfürler beni rahatsız ediyordu.

Tavsiye edilir
Keyifli okumalar

alikuş'u kendisine deli gibi aşık etmek isteyen yaprak sizce sırık oğlandan aşk dersleri alırsa nolur he baya aşk dersi veriyor bizim sırık amam görev bittikten sonra yaprağa hiç sarılmamış gibi sarılıp gitmesi ayrı bir üzdü biz okurları of sırık of

Serinin 2.kitabı olan "4n1k On İkiden Sonra" beni resmen büyüledi.İlk kitabını çok beğenmiştim ve uzun zamandır 2. kitabının çıkmasını bekliyordum ve sonunda çıktı!!! Kitap içinde bolca kahkaha barındıran bir kurgu ile yazılmış oldukça eğlenceli , akıcı , insanı okurken sıkmıyor aksine insanı içine hapsediyor. Okudukça insanı mutlu eden bir kitap okumanızı tavsiye ediyorum . Büşra Yılmaz 'ın kalemine sağlık 3.kitabı dört gözle bekliyorum...

Çok güzeldi. Harikaydı. Muhteşemdi. İlk kitapta olanlardan sonra olaylar tam toparlandı derken tekrar olaylar oluyor. Okumanızı çok çok çok öneriyorum. 3. kitabı büyük bir merakla bekliyorum

İlk kitapta her ne kadar Barış'ı sevmesemde, bu kitapta daha samimi ve içten geldi. Ama benim favorim her zaman Ali olacak Oğuz, Sinan ve Gökhan yine aynıydı. Oğuz sürekli ortalığı karıştırıyor, Sinan hayatının kadınını bulmaya çalışıyor, Gökhan ise öfkesini kontrol altına almaya çalışıyordu. Yani çete yine aynıydı. Her olayın iyi bir yanını buluyorlardı.
En sevdiğim karakter kesinlikle Oğuz. İlk kitabında da, ikinci kitabında da çok eğlenceli ve komikti. Ve de Tuna'da öyle. Gökhan'ın o agresif halleri ve Sinan'ın çapkınlıklarını da çok seviyorum.
️️️
Kitabı okurken bitmesin istedim. O son kısmı okuyunca ve kitap bitince çok üzüldüm. Çeteden ayrıldığım için de. Çok severek okuduğum bir kitaptı. Ben Büşra Yılmaz'ın yazım tarzını çok seviyorum. Oluşturduğu karakterleride öyle. Samimi ortamı birbirleri ile olan dostlukları çok güzel. İlk kitabını sevdiyseniz, ikinci kitabınada kesinlikle bir şans vermelisiniz.
Dediğim gibi çok severek ve keyif alarak okudum kitabı.

İlk kitaptan sonra "oo bu iş iyi tuttu, hadi içine edelim" diye düşünülmüş bence. Zoraki uzatmalı diyaloglar, bunlara özenen ergen beyinler... Karakterler birbirlerine hakaret ve laf sokma yarışında o kadar üstünler ki bir hakaret parçası tam bir paragraf sürüyor Okurken yoruluyorsunuz. Neyse seveni çok Allah bağışlasın.