-Kendini arayan kendini kendinde bulur.
Değil mi ki kendini bulan aslında Rabbi bulur?-
Çocuk yaşta evlenip koca dayağından bıkan Esma'nın kötü kaderinden kurtulma çabası. Bir arkadaşına artık yüreğine dar gelen, onu pişmanlığı sürükleyen sırrını anlatan Ezna. En büyük hayali hacca gitmek olan Melahat Hanımın yıllardır biriktirdiği parayla bu umuda yolculuğu. Annesi onlar çocukken başka bir adama kaçan Ekrem'in babaannesinin sevgisiyle affetmeyi öğrenmesi. Hayattan yorgun, mutsuz Süeda'nın yapacağı korkunç hatadan dönmesi. Asker oğullarına sevgi dolu bir mektup yazan bir anne ve baba. Evladı kayıplara karışan acılı bir anne. Canı gibi sevdiği eşini öldürmekle suçlanıp, haksız yere yıllarca hapishanelerde yatan Gülizar'ın acısı.
Bu kitabı hem memleketlim hem de yeni bir kadın yazar olan Yasemin Ünlü'nün kalemini merak ettiğim için alıp okudum. Kitabın adı ve kapağı daha okumadan içimi ısıtmıştı. Okumaya başlayınca da kalbim ılık yağmur damlalarıyla Islandı. Her hikaye, peygamberimiz döneminde yaşananlarla örneklendirilmiş. Sanki şimdiyle geçmiş arasında çiçekli bir köprü kurulmaya çalışılmış. Sanırım bu kitap, zamane insanlarının kaybettikleri "GÜZERGAHLARINI" bulmaları için yazılmış. Kitabın sonunda çok güzel bir dua vardı. Hikaye sonlarına eklenen mandala desenleri ise ayrıca güzeldi.
*İnsan aramadan bulamaz kendini.
*"Bitmeyen dertlerimiz değişirken zamanla, yeni dertler gelse de dualarımız var bizim."
*Sevmekle başlar bütün yolculuklar.
