Artık unutmuyorum.Saatin dokuzunu söktüm.Saat şuan vidayı gösteriyor.Belki vidayı da sökmeliyim boşluğu göstersin diye.Evet!Saat şu an boşluğu gösteriyor.Basit ve sade hayatın içinden de suların aktığını düşündürüyor her öykü...
Uyandığımda güneş yine içerideydi.Mutfak tezgahının üstünde ki bulaşıkları kurutmuş,koltukta oturuyordu.Camı açmak için perdeyi çekince hepten doldu odaya. Ses etmedim. İki saat durup gitti yine.Bu sürede kolonun arkasında ki gölgede kitabımı okudum.O öylece içeride dururken oralı olmadım."Koltuğun arkasına düşmüş bir şeyi almak için uzanırken onu daha ileri ittiğim gibi hatalarımdan döneceğim günü öteliyorum."
Olduğum yerde bir şeyler değişse ne güzel olurdu. Şimdiye kadar edindiğim hiçbir alışkanlığı bırakamadım. Aptal olma. Değişim diye bir şey yok , zaman geçiriyoruz sadece.