Osükûn evinde gözhapsindedir
Ben duman dumanım uçurumlarda
Bir istilâ, bir cehennem şarkısı
Ne kadarbaksam da kalbine aşkın
Beyazı siyahtan seçemiyorum
Kurşun dökülüyor parmağıma
Orda bir duvak Var, açamıyorum
Bana hangi masalın rüzgarıdır
Hangi deniz yorgunu martılar kaldı bana
Ne masmavi gökyüzü, göçmen kuşlar ve bahar ne de bir pervanedir gözlerimden
Okunan belki son bir zelzele son bir ayin
Ve mezar ,
Bilinmez var mı seven pişman olup yıkanın
Bir ömrün son ve suskun man zulmesidir
Mezar , rüzgarınla savrulur yeryüzünde;
Ruhuma bak gün olur ki, adını ümmiler
Bile yazar ,alır kirpiklerinden geceyi ağlatarak