Tanju Korel..ya da çocukluğumda hep ona seslendiğim gibi : kocaman amcam benim...dev gibi boyu ve boyu kadar kalbi olan, harika bir adamdı. gerçek bir centilmen, harika bir baba ve bizim yakışıklımızdı..Zeynep'im Amerikada yaşarken, babacığının hastalığının son dönemlerinde neler yaşadıklarını anlattı bu kitapta..kitabı bize getirdiğinde, kapağındaki fotoğraflara bakıp ağlamaktan açıp okuyamadık o gece..anılar, acılar, gülümsemeler, özlemler, keşkeler...herşey...
