“Bırakmıyorlar…İyi… iyi olamıyorum! diye kekeledim güçlükle.”
Sayfa 132Kitabı okudu
Bazen yüreğimin ta derinlerine zehir gibi acı veren bir düşünce saplanıyordu: Aradan on, yirmi, hatta kırk yıl geçse bile yaşamımın bu en iğrenç, en gülünç, en korkunç dakikalarını nefretle, iğrenerek anımsayacaktım.
Daima ufak bir olayın bile her şeyi kökünden değiştirmesini bekleyip durmuşumdur.
Gene de biliyor musunuz, bizim gibi yeraltı takımının dizginini sıkı tutmak gerektiği kanısındayım. Çünkü kırk yıl ses çıkarmadan yeraltında otururuz, ama bir fırsatını bulup yeryüzüne çıkarsak çenemizden kurtulamazsınız...
Sayfa 40Kitabı okudu
"Ama insan sisteme ve soyut mantığa öylesine tutkuyla bağlıdır ki, gerçeği bilerek çarpıtmaya, kulaklarını da, gözlerini de kapayıp yalnızca kendi mantığını savunmaya hazırdır."
Etrafınıza şöyle bir göz gezdiriniz..! Gerçek hayat denilen şeyin ne olduğunu, nerede olduğunu bilmiyoruz bile. Kitaplarımızı, hayallerimizi elimizden alsalar, öylece ortada kalakalacağız.
Okumaktan başka yapılacak işim, gidecek tek yerim yoktu, çünkü çevremde saygıya layık, beni kendine çekebilecek bir meşguliyet bulamıyordum.
ürkek, marazlı, boyumdan büyük bir gurura gömüldüm. Kabalıklara karşı isyan duyuyordum
"Zira hepimiz yaşamla bağını az ya da çok kaybetmiş, kör topal idare eden insanlarız."
|Yeraltından Notlar
..asaleti olmayan bir harekete yanaşmazdım ben...