Bazı kitapların kapağını kapatınca,içimde derin bir güç ve kendime olan inancım yükseliyor.Kaktüsler de Çiçek Açar,benim için tam olarak böylesine bir kitap oldu.Içerisinde yer alan kısa deneme ve aforizma tarzındaki yazılarla,okuyucuya olduğundan daha iyi hissetme gücü veriyor.Aslında bunlar zaten bilinçaltımızda yatan şeyler,lakin bazen bir alevi harlamak için küçük bir rüzgar gerekir.Gereken rüzgar ve ışığı Songül Ünsal,dizeleriyle okuyucuya bu hissi veriyor.. Kendimi üzgün ve güçsüz hissettiğimde dönüp tekrar tekrar okumak için yapıştırdım hepsini.Sizlere de o güzel alıntılardan birisini yazıyorum ki,içinizdeki varolan mutluluk ve gücü yakalayın..
"Yeşilde huzur saklı, mavide sonsuzluk...
Kaktüsler de çiçek açar. Sevmesini gerçekten bilenler için ne güzel bir çiçek. Ne soğuktan, ne sıcaktan etkilenir. Yağmur yağdığında su depolar. Depoladığı su ile kurak iklimlerde bile uzun yıllar hayatta kalabilir. Bu, insanın içinde taşıdığı umuda benzer. Ne olursa olsun bir şeylerden umut beklemek insanın doğasında vardır."