"Saniyenin onda biri kadar göz göze geldiler, ama bu kadarcık bir süre bile Winston'ın, O'Brien'ın kendisi gibi düşündüğünü anlamasına yetti;"
Sensiz olup sessiz kalan
O filmlerdeki en romantik esleri izledikce ve aşk dolu bakan sahneleri , içli gözyaşlarını gördükçe icimizde olanı hissettirmesi çok güzeldi.
işte insan böyle içten sevmeli dedim , hayatın zor koştuğu bi kader değil hayatın bana hediyesi Allah'ın emaneti diyerek sahip çıkıp sevmeli.
Derken dedim ki.
Bu hayatı anlamlı kılan duyguları bende yaşamak istiyorum , evet aynen böyle dedim.
Sonra anlamlı hayatın önce yaşanılabilir olması için elimden geleni yapmam gerekeni farkedip yaptım.
Belki yetti belki yetmedi ama vicdanımı rahatlatacak kadar mücadele etmek yeterliydi.
Ama birşeyi unuttuk.
Hepsi bi filmdi.
Kayra’nın evi, dünyada yazılabilmiş en iyi kitap artık küllerden oluşan bir kaleydi. Ve bu külden kaleyi devirmem için sadece üflemem yetti...
Kayra o günden sonra yazmadı ve hiçbir yere evim, demedi. Ama eminim ki, o evi rüyasında görüyor her gece. Yaşadığı yorucu ve nedensiz hayatı bitirip gözlerini kapatıyor. Ve evinde açıyor gözkapaklarını. Hiçbir şey değişmemiş. Onu bekliyor. Yaşarken, ayaktayken ne kadar kan kaybetmiş olursa olsun, düşünceleri onu ne kadar hasta etmiş olursa olsun uyuyup kapısından girdiği evinde içkisini içerken, hep özlemini duyduğu ve uyanıkken asla kavuşamayacağını bildiği huzuru yaşıyor. Belki de kendini mutlu bile hissediyor.
Kim demiş çeneyle atom parçalanmaz diye..
Kadınlar kocalarının hoşuna gitmeyen davranışlarını papağan gibi tekrar etmek yerine,çocuklarına sürekli dert yanıp onları da cehenneme sürüklemek yerine,insanlara da anlatıp yetti gari dedirtmek yerine,gıybet etmek yerine..enerjimizi duaya,sabretmeye,ne yapabilirim çözümüne odaklasak atomu parçalardık.
📌 Bu arada lütfen ama erkekler diye lafa girmeyin geçen bir kimse öyle yorum yapmıştı ama erkekler diye.Erkeklerin yorum yapmasına mahal vermemek,açık kapı bırakmamak adına nadirdir erkeklerle ilgili yorum yaptığım.Zira beni hemcinslerim ilgilendiriyor ki kadınlar için yorum yapan erkek kadar da itici duran bir davranış yok.
Deneme
Bir eşikteyim; somut değil, soyut. İğrenme, nefret etme ya da delirme arasında bir yerdeyim. Gerçi hiç sağlıklı bir ruha sahip oldum mu, bilmiyorum. Ruhum incinmeye başladığı günden beri eski sağlığına kavuşamadı. Az bir berraklıkla hatırladığım o zamanlar, rüya gibi. Hafif bir uykuda görülen rüya gibi. Öylece iki yüz yıl hareketsiz durup bunu