Ertuğrul Yıldız
@yildizertgrl
Türkçe Öğrt.
Kilis
16 Şubat 1997
27 okur puanı
Ağustos 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sonbaharda, ilkbaharda evlerin içi soğuk oluyor.
Kimden duymuştum, yaşlılara tehlikeli mevsimmiş bunlar.
Alıp aniden götürürmüş adamı.
Demek ki yaşlanmak mevsimleri bile yüklenememek oluyor. Fatin Bey de ben de ha babam ha babam yaşamaktayız.
Acaba niye?
Sayfa 160Kitabı okudu
Bir ana çocuğunu otuz yıl aramaz mı?
Otuz yıl sonra bulsa da artık ana ile çocuk olurlar mı birbirleri için?
Bir ayağım çukurda.
Niye gencecik bir ananın sarılmasını düşünürüm kendime?
Sayfa 148Kitabı okudu
Duygularımızdan, sevgimizden utanır olduk. Sevgizliği savunmayı aklı yüceltmek sandık.
Sayfa 14Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Tanrı, insanların günahlarını yalnızca öbür dünyada değil, bu dünyada da itiraf etmelerini istiyordu.
Sayfa 256Kitabı okudu
"Bunu gece günlüğüme yazacağım."
"Neyi?"
"Ateşten yananın ateşe doymadığını."
Sayfa 226Kitabı okudu
Çocuklar ilkin anne babalarını severler; büyüdükçe onları yargılamaya başlar, nadiren de affederler.
Sayfa 78Kitabı okudu
Şunu derim ki, dünyada yaşayan tek bir kişi bile kaldıysa ölüm kurtuluş değil dedikodudur nihayette.
Sayfa 9Kitabı okudu
Genç ağladı ihtiyar sustu, yeni gören bağırdı, önceden gören "Buranın işleri hep böyle," dedi, peki genç yaşlıdan ne öğrendi? Burası hep böyledir, göreceklerin hep bunlar ve böyleleridir, bil ve alış dendi. Alış ki yapacağın yoktur, alış ki elin kolun sana sade yüktür, alış ki gözün bir dert kapısı ve manayı sezdiren ama çözdürmeyen bir kuyudur, alış ki bütün bu dağlar ve taşlar neye tanıklık etseler ve bastığın her yer ve geçen piknik yaptığın ağacın altı aslında bir kabir ise de "Kim bilir kimin?" dediğin anda işte senindir.
Sayfa 21Kitabı okudu
İnsan zanların, oyalanmaların ve zehhapların devletiydi. Onları yaşatıp, işletip mevki sahibi yapıyor emekli ediyor, kendisi gün günden köhneleşiyor eski sarı bir binaya dönüyordu.
Sayfa 85Kitabı okudu
Geldiği dünyaya gideceği dünya kadar yabancı bir ruh niye çırpınır durur? Çırpınırken batması ile çıkması aynı kıyıya ise kime üzülünür? Üzüntü bir ruh büzüşmesi midir? Zaman ve iklim değişince açılır mı?
Sayfa 91Kitabı okudu
Gençken ölmeyen ve ömrünün geri kalanını bu ölüyü sürüklemekle geçirmeyen yetişkin olabilir mi?
Gençtim. İstisnasız her gün öldüm. Ölümüm bana sırlandı. Ölümü de ben yıkadım, mezardan da belli etmeden hortladım. Dirilere saygısızlığım bundandır.
Sayfa 97Kitabı okudu
Ülkemiz iyiyi değil kötüyü keşfetmeyi keşif sayar, kötünün kötülügü herkes tarafından ikrar edilince de başka kötüye geçermiş. Neyse ki bolmuş.
Sayfa 105Kitabı okudu
Kişi kendini bilemezmiş, ne yapsa bilemez sadece gözleyebilirmiş. Başka birini gözler gibi hem de, başkasını görüp de bir şey yapamamasının, sözünü dinletememesinin hükmünde hem de.
Sayfa 139Kitabı okudu
Ne zaman "Dert" desem önümdeki ekmek ve sırtımdaki çul gösterildi, bunlar vardıysa ki vardı acıdan utanmalıydı.
Sayfa 164Kitabı okudu
Yalnız ölüm yalan söylemez!
Ölümün varlığı bütün vehim ve hayalleri yok eder.
Sayfa 64Kitabı okudu
