Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Vildan

İnsan, iyi şeyleri istemekten usanmaz; başına bir kötülük geldiğinde ise büsbütün ümitsiz ve karamsardır. (Fussilet, 49).
Sayfa 182
Reklam
“Şayet onlar Tevrat’ı, İncil’i ve Rableri tarafından onlara indirileni doğru dürüst uygulamış olsalardı göğün ve yerin türlü türlü nimetlerinden yararlanırlardı.” (Maide, 66)
Sayfa 157
Vildan tekrar paylaştı.
Musibetler karşısında hoş olan, sabrın en güzelini sergilemektir.
Sayfa 154

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Vildan tekrar paylaştı.
Allah’tan uzaklığın nimetleri uzaklaştırdığı, işleri zorlaştırdığı kesindir.
Sayfa 156
Reklam
Ruhumuz da bedenimiz gibidir: Musibetler nedeniyle yaralandığımızda ruhumuz bizi içten toparlamaya girişir.
Sayfa 146
Dünyada nimet görünümlü ne çok dert vesilesi, mutluluk ambalajlı ne acı tuzaklar vardır, kim bilir?
Sayfa 145
İnsan, fiziksel şartlarını değiştirerek daha mutlu olacağı kuruntusuna kapılır. Hâlbuki nereye giderse gitsin, şartları ne kadar değiştirirse değiştirsin insan yine de kendi iç dünyasının mahkumudur. Ruh dünyasının taşıyıcısıdır. Esas mutluluk vesilesi, manevi hâlini değiştirmekte gizlidir. Mutluluğa erenler, dış dünyada değil, kendi ruh dünyasında yer değiştirmeyi başaranlar arasından çıkar.
Sayfa 142
Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Tesellisi: “Hayat denen bir şey vardı. Paralı parasız insanlar yaşıyorlardı. Kızıyorlar, gülüyorlar, ağlıyorlar, alakadar oluyorlar, seviyorlar, ıstırap çekiyorlar fakat yaşıyorlardı. Kendisi niçin yaşamayacaktı? (...) Ben de biliyorum ki marifet ölmek değil, yaşamak, hayata katlanmak, ne kadar fırtınalı havada olursa olsun gemiyi limana kadar götürmek, orada bir şamandıraya, bir iskeleye bağlamaktır.”
Sayfa 138
Reklam
Hayat defterimiz kapandığında anlaşılacaktır ki başımıza gelmesinden endişe ettiğimiz hadiseler, gerçekten başımıza gelmiş olanlardan katbekat fazladır.
Sayfa 135
İnsanın önünde bembeyaz bir sayfa vardır: Adı, “bugün”dür. Gelen her yeni gün, insanın misafiridir.
Sayfa 132
3.044 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.