İhsan Oktay Anar'dan daha önce Puslu Kıtalar Atlası romanını okumuş ve beğenmiştim. İçerisindeki olağanüstü unsurlar o kitaba ait diye düşünmüştüm. İkinci olarak Tiamat romanını okudum. Yazar olağanüstü unsurları seviyor demek istesem de bu eserde korku filmlerini andıran kurgu tasarlamış.
Olayların tahtelbahir isimli denizaltında geçmesi doğal olarak denizaltı terimleri bolca kullanılmış. Bu durum kitabın akıcılığını olumsuz yönde etkilemiş. Romanın kahramanları Kumandan, Mülazım, Daz, Hamamcı, Abdülbeleş ve diğerleri isimleri yerine lakaplarıyla yer alıyor. İsim olmayan eserleri seviyorum. Aklıma José Saramago'nun Körlük eseri geliyor. Karakterler eserin başlarında tasvir edilmiş ve hepsi sıradışı görüntüye sahipler.
Kitabı üçe bölecek olursak ilk bölümü karakter ve denizaltı tasvirlerinden oluşuyor. Sabır isteyen bir bölüm. İkinci bölümde ise terk edilmiş bir gemiden bulunan sandukanın başlarına bela oluşu anlatılmış. Üçüncü bölüm -son altmış sayfa diyebilirim- gemide bulunan vidaların başlarına bela oluşu işlenmiş. Son bölüm bir nefeste okunuyor. Kitabı elinizden bir türlü bırakamıyorsunuz.
İhsan Oktay Anar'ın edebî dili ve anlatımı üst düzey. Kelime hazinesine hayran kalıyorsunuz. Hülasa fantastik, bilim kurgu, korku ögeleri içeren romanları sevenlere tavsiye ederim.
